4.12.2009 | 00:33
Tapað-fundið: hvað varð um viðtengingarháttinn?
Í stað þess að segja: N.N. segir (fullyrðir, telur) að X sé slæmt.... ;
N.N. sagði (fullyrti, taldi) að X væri slæmt.... ;
segja og skrifa menn: N.N. segir (fullyrðir, telur) að X er slæmt....!!!;
eða: N.N. sagði (fullyrti, taldi) að X var slæmt.... !!!.
Þannig er þetta í dönsku en þetta væri óhugsandi í frönsku eða þýsku. Blaðamaður sem léti annað eins út úr sér gæti tekið pokann sinn samdægurs.
Dæmin eru svo mýmörg að ég nenni ekki að tína til sérstök tilfelli, þetta stendur í flestum blaðagreinum. Reglur um notkun viðtengingarháttar standa þó í öllum kennslubókum, hvort sem er í móðurmálskennslu eða íslensku fyrir útlendinga. En nú er eins og öllum sé algerlega ókunnugt um að bein ræða sé í framsöguhætti en óbein ræða standi í viðtengingarhætti. Þetta virðist ekki vefjast fyrir öðrum þjóðum (Frökkum og Þjóðverjum t.d.) sem þó tala minna um málrækt og fornar hefðir.
En mest er ég hissa á því að enginn virðist kippa sér upp við þetta.
Hvað finnst ykkur?
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.